Πολύπειρο διοικητικό στέλεχος μεγάλης ασφαλιστικής εξηγεί πως συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα δεν υπάρχει και πολλά θα εξαρτηθούν από τις πιέσεις που θα ασκηθούν από πλευράς εποπτικών αρχών. Προβλέπει, μάλιστα, ότι η συρρίκνωση του κλάδου μέσα στην επόμενη πενταετία θα είναι τόσο μεγάλη που θα ξεπεράσει ακόμη και τη συγκέντρωση του τραπεζικού συστήματος.

Η συμμόρφωση με τα νέα πρότυπα της οδηγίας Solvency II και οι ζημίες από το PSI καθιστούν επιτακτική την ανάγκη εξεύρεσης κεφαλαίων, γεγονός που αναμένεται να φέρει ακόμη πιο κοντά τις εξελίξεις.

Ειδικότερα, εκτιμάται πως μέσα στην επόμενη πενταετία, από τις 75 ασφαλιστικές εταιρείες (ελληνικές και ξένες σύμφωνα με στοιχεία της ΤτΕ) που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, περίπου τα δύο τρίτα θα έχουν παύσει τις εργασίες τους, είτε μέσω συνεργασιών, είτε μέσω απορρόφησης του χαρτοφυλακίου τους από μεγαλύτερες ασφαλιστικές. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, ακόμη και πιο δραματική συρρίκνωση σε συγκεκριμένους κλάδους, όπως στον κλάδο ασφαλειών ζωής που οι προβλέψεις κάνουν λόγο ακόμη και για μονοψήφιο αριθμό σε βάθος χρόνου.

Μέχρι το τέλος του 2012 είχαν ήδη πραγματοποιηθεί αυξήσεις ύψους 1,5 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, ενώ ο συνολικός λογαριασμός τοποθετείται λίγο υψηλότερα. Η κεντρική ρυθμιστική Αρχή έχει βασικό στόχο την εξυγίανση του ασφαλιστικού τομέα, ωστόσο αναγνωρίζεται ότι στην πορεία ενδέχεται να υπάρξουν αρκετά προβλήματα, αφού είναι πολλές οι εταιρείες που δεν έχουν τη δυνατότητα να βρουν κεφάλαια.

Οι πιο διασφαλισμένες κεφαλαιακά θεωρούνται, από τους γνώστες του χώρου, οι ασφαλιστικές που ανήκουν σε τραπεζικούς ομίλους, ενώ και οι θυγατρικές ξένων κολοσσών αναμένεται να μην αντιμετωπίσουν πρόβλημα, αφού οι απώλειες από το PSI ήταν περιορισμένες και θα τις καλύψουν οι μητρικές.

Στον αντίποδα, οι μικρότερες εγχώριες εταιρείες αναζητούν εναγωνίως λύση για την επόμενη ημέρα, "χτυπημένες" από την κατάρρευση των ακινήτων, τη συμμετοχή στο PSI  και τον μηδενισμό, ουσιαστικά, των χρηματιστηριακών αξιών.

Βάσει της διαδικασίας, όλες ανεξαιρέτως οι ασφαλιστικές πρέπει να παρουσιάσουν συγκεκριμένο επιχειρησιακό σχέδιο, με το οποίο οι μέτοχοι θα εγγυώνται τη συνέχεια της εταιρείας, σε επίπεδο ομίλου. Στην ελληνική αγορά (όπως προαναφέρθηκε) δραστηριοποιούνται 75 ασφαλιστικές εταιρείες -σύμφωνα με στοιχεία της ΤτΕ - αριθμός που κρίνεται ιδιαίτερα μεγάλος για μία «αγορά» που συρρικνώνεται με ετήσιο ρυθμό 10% την τελευταία διετία.

Οι ασφαλιστικές που ανήκουν σε εγχώριες τράπεζες, όπως η Εθνική Ασφαλιστική, η Eurolife και η Αγροτική Ασφαλιστική ενισχύονται κεφαλαιακά από τους πιστωτικούς ομίλους. Ήδη, η Εθνική διέθεσε τον περασμένο Νοέμβριο 500 εκατ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση της Εθνικής Ασφαλιστικής, ενώ η ΑΤΕ Ασφαλιστική έχει ολοκληρώσει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της τάξης των 170 εκατ. ευρώ, υπό τη σκέπη του ομίλου της Τρ. Πειραιώς και έχει εξυγιανθεί κεφαλαιακά. Η Eurobank από την πλευρά της έχει διαθέσει 150 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση της Eurolife ERB.

Σε ό,τι αφορά τις ξένες ασφαλιστικές που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, αυτές ενισχύονται κεφαλαιακά από τις μητρικές τους. Πρόκειται για τις θυγατρικές πολυεθνικών κολοσσών, όπως η Alico, η ING, ηAXA, η AIG, η Allianz και η Generali. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες εταιρείες δεν εμφάνισαν τις ίδιες ανάγκες με τις ελληνικές αφού δεν είχαν μεγάλη έκθεση σε ελληνικά ομόλογα και συνεπώς δεν επηρεάστηκαν το ίδιο από το PSI. Η AXA έχει δεσμευτεί να βάλει 50 εκατ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση της εν Ελλάδι θυγατρικής της μετά τις ζημίες 115 εκατ. ευρώ του 2011 λόγω και της απομείωσης των ελληνικών κρατικών ομολόγων.

Η πιο "ευαίσθητη" κατηγορία περιλαμβάνει τις ελληνικές "αυτόνομες" ασφαλιστικές, οι οποίες έφτασαν να κατέχουν σημαντικό μερίδιο στην ελληνική αγορά, ωστόσο σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπες με τη μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας τους. Η Ευρωπαϊκή Πίστη αποτελεί παράδειγμα “μεγάλης” ασφαλιστικής που δεν συνδέεται με τράπεζα ή ξένη μητρική. Επίσης, η "Ασφάλειαι Μινέττα" και η International Life έχουν σημαντική παρουσία και πλούσιο πελατολόγιο. Για την τρίτη κατηγορία, πολλά θα εξαρτηθούν τόσο από τη στάση που θα κρατήσει η εποπτική αρχή, όσο και από τις προθέσεις των διοικήσεων.

Σήμερα είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς με ακρίβεια ποιες θα είναι οι ασφαλιστικές που θα απορροφηθούν από άλλες, ενώ σε περίπτωση “ατυχήματος”, ήτοι υποχρεωτικής ανάκλησης άδειας, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό προηγούμενο η ανάκληση πρέπει να γίνει με μεταφορά χαρτοφυλακίου και όχι μέσω εκκαθάρισης.